سنبل الطیب و خواص آن

 

نام فارسی : سنبل الطیب

نام عربی : سنبل الطیب

نام اردو : بالچهر

نام انگلیسی : Comman Valerian

نام علمی : Valeriana Officinalis

نام های دیگر : سنبل هندی ، علف گربه

 

ماهیت :

ارتفاع گیاه سنبل الطیب به دو متر می رسد.

ساقه های گیاه سنبل الطیب ، نسبتا ضخیم و کمی کرک دارند و سطح مقطع شان تقریبا دایره ای شکل است.

روی سطح خارجی ساقه ها ، شیار هایی فراوان ، طولی و عمیق دیده می شود.

برگ های گیاه سنبل الطیب از برگچه هایی نسبتا کشیده ، نوک دار و بادامی شکل تشکیل شده اند که این برگچه ها،

بدون دمبرگ و به صورت متقابل رشد می کنند. رگبرگ های این برگ ها ، به صورت فرورفتگی هایی کاملا مشخص،

ظاهر می شوند.

برگ های قسمت پایین گیاه سنبل الطیب ، از برگ های بالا ، پهن تر و بزرگ ترند. معمولا کناره برگ های این گیاه،

دندانه دار است ؛ ولی بعضی از آنها هم صاف و بدون دندانه هستند.بهترین سنبل الطیب ، تازه ، کوچک،

خوش بو و دارای رایحه ای تند است.همه قسمت های گیاه سنبل الطیب ، رایحه ای خوش دارند که با ایجاد اثری

روان گردان ، باعث جذب گربه ها میشود.

نفع خاص :

تقویت مغز و کبد.

افعال و خواص :

سنبل الطیب مفتح سدد مغز ، مفتح سدد کبد ، مقوی فم معده ، مسخن کبد و معده ، مدر بول و حیض،

مجفف فضولات مغز ، مجفف رطوبات اضافی معده و سینه ، مفتت سنگ و محلل ریاح است.

سنبل الطیب باعث شفاف شدن رنگ صورت ، خوش بو شدن دهان و تقویت قوه ماسکه می شود

و از ریختن فضولات به معده و امعاء جلوگیری می کند ؛ همچنین برای بهبود سرفه رطوبی ، تنگی نفس،

درد سینه ، خفقان ، قی بلغمی ، اسهال ، بیماری های بلغمی کبد ، استسقای لحمی،یرقان، درد طحال،

اورام داخلی ، بواسیر و بیماری های سرد کلیه مفید است ( علیسا – بواسیر ) خوردن سنبل الطیب با آب سرد،

تهوع ، خفقان و نفخ معده را بهبود می بخشد ( رافویه – معده )

خوردن سنبل الطیب با افسنتین و صندل سفید ، مقوی معده و مشهی بسیار قوی است.

فرزجه سنبل الطیب ، به درمان سیلان و خون ریزی رحم کمک می کند.

اکتحال سنبل الطیب با آب گشنیز ، باعث تقویت بینایی ، روییدن مژه ها و رفع رطوبات اضافی چشم می شود؛

همچنین خواص ادویه مربوط به چشم را به لایه های گوناگون آن می رساند و باد سرخ چشم را بهبود می بخشد.

اکتحال سنبل الطیب با مازو برای آب مروارید مجرب است.

ضماد سنبل الطیب روی بدن ، مانع عرق کردن و باعث خوش بو شدن بدن می شود.

ضماد سنبل الطیب روی معده ، مقوی فم معده و محلل اورام آن است.

ذرور سنبل الطیب ، زخم ها را التیام می بخشد.

نشستن در آب دم کرده سنبل الطیب یا تکمید آب جوشانده آن مدر حیض و منقی رحم است

و باعث بهبود ورم و درد رحم و درد کلیه می شود.

مقدار مصرف :

تا یک مثقال

مضرات :

کلیه.

مصلحات و تدابیر :

کتیرا

بدل :

ساذج هندی

منبع :

علم الادویه – سیدنظری