پودر آویشن

طبیعت:

درجه دوم گرم و خشک

نفع خاص:

تقویت باه، تنقیه معده، کبد، امعاء و ریه، رفع بی اشتهایی

افعال و خواص:

آویشن، ضد عفونی کننده قوی، منفث بلغم، مدر بول، مدر حیض، مدر شیر، مفتت سنگ کلیه و مثانه، منضج، مجفف رطوبات کبد و روده و معده، مسکن، مسخن قوی،هاضم، محلل کاسر ریاح، پادزهر سموم سرد حیوانی و گیاهی، ضد قارچ های پوستی، ضد باکتری، مقوی کبد، مقوی معده، مقوی طحال، مقوی کلیه، مقوی بدن، مفتح سدد و معرق است.

شکوفه خالص آویشن، مسهل سودا می باشد.

عرق آویشن، مقوی مغز و اعصاب، مقوی معده، مقوی بدن و مسکن درد است.

آویشن، ملطف اغذیه سنگین، منقی سینه و ریه، مخرج کرم روده و معده، ضد عفونی کننده روده ها و مقوی پیاز مو است، خون را به جریان می اندازد، هوش را می افزاید، از صعود بخارهای معده به مغز جلوگیری می کند، مانع ریزش مو می شود و بدن را در برابر سرما زمستان گرم می کند؛ همچنین زکام، برونشیت، آسم، تنگی نفس ، عفونت ریه، عفونت کبد، زخم های چرکی، سوء هاضمه، نفخ، دل درد، ورم امعاء، اختلالات کلیه، اختلالات قائدگی، دردهای عادت ماهانه، عفونت رحم، سردرد، تشنج، مننژیت، اختلال های مغزی، درد مفاصل، رماتیسم، درد دندان، درد کمر، تب، خستگی و گرفتگی عضلات را بهبود می بخشد.

دم کرده آویشن، درد انتهای دنده ها را ساکن و به اخراج مشیمه کمک می کند.

یک استکان دمنوش آویشن پیش از خواب به مدت چهل شب، در درمان شب ادراری بسیار مفید است.

خوردن آویشن با عسل یا انجیر، به درمان اورام ریه، آسم و سرفه خلطی کمک می کند.

خوردن آویشن همراه غذا، قوت چشم را حفظ کرده، کم سویی را از بین می برد.

خوردن یک تا دو مثقال از آن، بلغم را بدون هیچ آزاری، از طریق اسهال بیرون می راند.

ترکیب یکدست دو مثقال آویشن با عسل و آشامیدن آن با آب گرم، به درمان فلج، لقوه، فراموشی، صرع، کزاز، درد حلق، تقویت کلیه و تقویت باه کمک می کند.

خوردن آویشن با پنیر تازه مسمن بوده و خوردن آن با آب کرفس مفتت سنگ است.

خوردن آویشن و سرکه یا ضماد آن روی طحال ورم آن را بهبود می بخشد.

قطور جوشانده صاف شده آویشن برای ورم چشم و درد گوش مفید است.

بخور آویشن، استنشاق یا نوشیدن دمنوش آن، برونشیت مزمن، سل، سیاه سرفه و سرماخوردگی را بسیار التیام می بخشد.

غرغره کردن جوشانده آویشن یا مضمضه کردن پودر آن با عسل، برای درد حلق، ورم گلو و آفت دهن مفید است.

جویدن آویشن تازه، درد دندان سرد را دفع و لثه ها را محکم می کند.

شست و شو با جوشانده آویشن، زخم ها را ضد عفونی، پوست را قوی، ناراحتی های پوستی را برطرف می کند. مضمضه کردن جوشانده یا عرق آویشن برای تسکین درد دندان مفید است و دهان و دندان را تمیز و خوش بو می کند.

ضماد گل و برگ آویشن به صورت گرم، برای درد مفاصل و رماتیسم مفید است.

عرق آویشن، به درمان ورم گلو و بینی، سرماخوردگی و قارچ های پوستی کمک می کند.

عسل آویشن برای سرفه، گلو درد، عفونت، قند خون، زخم بستر و بیماری های بلغمی مفید است.

مقدار مصرف:

پنج تا هفت ماشه

مضرات:

آویشن برای کسانی که کبد گرم دارند، افراد صفراوی مزاج و زنان باردار مضر است.

مصلحات و تدابیر:

کتیرا، ملین ها

بدل:

پونه کوهی

مولف:

کتاب علم الادویه – سیدنظری