علف شوره

علف شوره

نام فارسی: علف شوره

نام عربی: الاشنان

نام اردو: آشنان

نام انگلیسی: Saltwort

نام علمی: Kali tragus از خانواده: Amaranthaceae

نامهای دیگر: حرض

ماهیت:

اشنان گیاهی علفی و یک ساله است که ارتفاع آن به یک متر می رسد و گونه های بسیار متنوعی دارد.

ساقه های گیاه اشنان؛ نسبتا ضخیم اند و سطح مقطع شان معمولا شش ضلعی است.

روی سطح ساقه های برخی گونه ها ، خط هایی قرمز وجود دارد.

چنانچه گیاه خشک شده اشنان بسوزد، آتشی بسیار گرم، تند و بد بو تولید می کند.

برگ های گیاه اشنان،کوچک، کمی کشیده، نوک تیز، مثلثی و گوشتی هستند و بدون دمبرگ می رویند.

میان هر برگ، شیاری طولی و کاملا مشخص وجود دارد.

گل های گیاه اشنان، سفید، یکپارچه، تقریبا دایره ای شکل، بسیار نازک و لطیف اند که در محل اتصال برگ ها و ساقه های آن ، می رویند.

تخم های گیاه اشنان، تقریبا شبیه نیم کره ای کوچک اند که در قسمت انتهایی گل ها رشد می کند وساقه و برگ گیاه اشنان، کمی شورمزه است.

بهترین اشنان، رنگی مایل به سفید دارد.

 

محل رویش:

در مناطق خشک و شوره زار، به صورت خودرو رشد می کند. پاکستان و ایران در استانهای سیستان و بلوچستان، البرز و آذربایجان غربی.

 

اجزای مورد استفاده و مشتقات:

ساقه و برگ.

 

مواد تشکیل دهنده:

گیاه اشنان، حاوی اسید اکسالیک است.

 

طبیعت:

درجه سوم گرم و خشک.

 

نفع خاص:

ادرار بول و حیض.

 

افعال و خواص:

اشنان، جالی، معرق، محلل فضولات غلیظه، مفتح، مجفف، منقی و مسهل است.

اشنان، استسقاء را بهبود می بخشد.

طلای اشنان به همراه عسل، برای بردن گوشت زائد زخم ها مفید است؛ به ویژه اگر در چشم باشد.

سنون اشنان، جالی دندان است.

 

مقدار مصرف:

برای استسقاء و اسهال صفرا، سه درهم؛ برای ادرار بول، نیم درهم، برای ادرار حیض، یک درهم.

 

مضرات:

زن باردار. خوردن اشنان باعث خارش مثانه می شود. مداومت به استفاده از سنون اشنان، دندانها را فاسد می کند.

خوردن ده درهم آن باعث مرگ می شود.

 

مصلحات و تدابیر:

تخم کدو، روغن بنفشه، کتیرا و عسل برای خارش مثانه.

 

منبع :

دایره المعارف طب سنتی (مفردات)

سید محمد علی سید نظری