بارهنگ:

ماهیت:

بارهنگ بزر گیاهی چند ساله است که ارتفاع آن به پنجاه سانتی متر میرسد.

بارهنگ گونه های زیادی دارد؛ ولی دو گونه اش معروف تر است؛ بارهنگ معمولی و بارهنگ سرنیزه ای.

اجزای مورد استفاده و مشتقات: ریشه، برگ، بزر و عرق برگ.

طبیعت: برگ گیاه بارهنگ در درجه دوم سرد و خشک است. تخم و ریشه بارهنگ، کمی گرم تر و خشک ترند.

نفع خاص:

خون ریزی داخلی.

افعال و خواص:

تخم بارهنگ مفتح سدد کبد ، مفتح سدد کلیه و مثانه ، ضد عفونی کننده ، منفث بلغم و قابض می باشد.

برگ ، ریشه و تخم بارهنگ ، برای برونشیت مزمن ، نزله شدید ، گرفتگی و درد سینه ، آنفولانزا ، خونریزی ، خونریزی سینه ، خلط خونی ، زخم امعاء ، التهاب معده ، اسهال ساده و خونی ، بواسیر ، التهاب کلیه و مثانه ، کثرت حیض ، ورم مخاط دهان ، زخم های پوستی ، مخملک ، باد سرخ ، خنازیر ، درد دندان و درد گوش مفید است.

تخم بارهنگ برای خونریزی بینی ، خلط خونی ، اسهال کهنه و خون بواسیر نافع است. خوردن لعاب تخم بارهنگ یا تنقیه آن ، زخم روده و اسهال صفراوی را التیام می بخشد.

مقدار مصرف:

آب برگ بارهنگ از ده مثقال تا نیم رطل، تخم آن تا سه درهم.

مضرات:

برگ بارهنگ مضر ریه، و لعاب تخم آن مضر طحال است.

مصلحات و تدابیر:

عسل برای برگ آن، مصطکی برای لعاب تخم آن.

منبع:

علم الاویه – سیدنظری