برگ گل گاوزبان – 100 گرم

گل گاوزبان گیاهی دوساله، بوته‌ای، پوشیده از کرک‌های نرم و نازک یا بلند و ابریشمی و با ساقه‌های ایستاده می باشد. این گیاه بومی مناطق البرز ایران بوده و در تمام نواحی گیلان و مازندران، کلاردشت، ارتفاعات کندوان، ارتفاعات چالوس و منجیل یافت می شود. برگ های این گیاه نیز همانند گل ‌هایش استفاده دارویی دارند. گل گاوزبان دارای موسیلاژ یا لعاب، فلاونوئید و آنتوسیانین می باشد و برگ‌ های آن دارای مقدار زیادی ویتامین ث هستند و همچنین دم کرده آن حاوی املاح سدیم و پتاسیم می باشد.

خواص گل گاوزبان

برای این گیاه، فواید زیادی نام برده‌اند، مهم‌ترین آن‌ها که به اثبات رسیده و تقریباً تمامی اطبا از گذشته تا حال بر آن توافق دارند؛ عبارت است از:

• تقویت‌کننده اعصاب و روان و حواس پنجگانه، و نشاط ‌آور است.
• گل و برگ های  آن تصفیه کننده خون است.
• آرام کننده اعصاب است.
• عرق آور است.
• ادرار آور است.
•  کلیه ها را تقویت می کند.
• سرماخوردگی را برطرف می کند.
• برگ تازه گل گاو زبان برای درمان جوش‌های چرکین دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان موثر است.
• عرق این گیاه برای امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.
•  دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.

از دیگر خواص گل گاوزبان

• در درمان اختلال حواس کاربرد فراوانی دارد.
• گل گاو زبان شکم را نرم و کیسه صفرا را باز می‌کند، اَخلاط سوخته* سوداوی را از معده خارج و عوارض آن را از بین می‌برد.
• در تنظیم اختلالات ادراری و تعریق، موثر است.
• گل گاوزبان در درمان برونشیت موثر است.
• بی اختیاری دفع ادرار را درمان می کند.
• التهاب و ورم کلیه را درمان می کند.
• گل گاو زبان در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است.
• ضماد برگ های گاوزبان برای رفع ورم موثر است.
• برگهای گاوز بان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید.
• برگهای تازه این گیاه دارای مقدر زیادی ویتامین C می باشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد می ریزند.

طریقه مصرف برگ گاوزبان

برگ ها و گلبرگ های گل گاوزبان را مستقیما روی پوست می گذارند تا از خواص دارویی آن استفاده کنند یا می توان آن ها را به صورت خوراکی مصرف نمود. در کشور ما، برگ های گل گاو زبان را خشک می کنند و از آن برای تهیه چای، دمنوش و عرق گل گاو زبان استفاده می کنند.

دمنوش برگ و گل گاوزبان

دمنوش گل گاوزبان برای روزهای سرد زمستان بسیار مناسب و مفید است. مقدار مناسب استفاده از دمنوش گل گاوزبان برای افراد بزرگسال، تقریبا 5 گرم در حدود ۲۵۰ سی سی آب و پس از آن می توانید چند قطره آبلیمو تازه یا چند لیمو عمانی کوچک به آن اضافه کنید. لازم به ذکر است که دمنوش سرد شده گل گاوزبان خاصیت چندانی نداشته و توصیه می‌شود که یکی الی دو ساعت بعد از دم کشیدن حتما آن را مصرف کنید.

طرز تهیه چای و دمنوش برگ و گل گاوزبان

2 گرم از برگ های خشک شده و گل گاوزبان را در نیم لیتر آب داغ (دمای 80 درجه) ریخته و 10 دقیقه بگذارید دم بکشد. به همین سادگی دمنوش گل و برگ گاوزبان آماده است، می توانید یک قاشق چای خوری عسل به آن اضافه کرده و نوش جان کنید.

نام فارسی : گاو زبان
نام عربی : لسان الثور
نام علمی  :Echium  Amoenum
ماهیت گاو زبان:
گیاهی دو ساله  یا چند ساله است که ،ارتفاع آن به هشتاد سانتی متر می رسد.
ساقه های این گیاه  نسبتا ضخیم هستند ؛و سطح مقطع شان دایره ای است.
سطح ساقه های گیاه گاوزبان  ،از کرک های سفید رنگ کشیده و زبر و نقطه هایی تیره پوشیده شده است.
برگ های گیاه گاو زبان، کشیده تقریبا قطره ای شکل و نسبتا ضخیم اند  ؛ و بدون دمبرگ و به صورت متناوب ،رشد می کنند.
دو طرف این برگ ها از کرک هایی سفید رنگ زبر و نقطه هایی سفید و نامنظم پوشیده شده است.
برگ های گاوزبان تقریبا ،شبیه زبان گاو هستند.
در محل رویش گل ها تعدادی برگ می روید که ،از برگ های پایین گیاه بسیار کوچک ترند ؛این برگ ها کمی کشیده ،نسبتا باریک و نوک دار هستند.
بهترین برگ گیاه گاو زبان تازه ، ضخیم ،سبز کم رنگ و دارای سطحی پوشیده از نقطه های سفید است.
گل های گاوزبان قرمز رنگ ،کشیده  ،شیپوری شکل ونسبتا درشت و یکپارچه هستند و انتهای ساقه ها به صورت دسته ای و خطی رشد می کنند.
این گل ها پس از خشک شدن ،بنفش می شوند. تخم های گاو زبان کوچک ، کمی کشیده ، خاکستری رنگ و کمی لعاب دارند.
محل رویش:ایران در استانهای مازندران و گیلان و کوه های البرز.
اجزای مورد استفاده و مشتقات:برگ  گل ، عرق گل و عسل.
مواد تشکیل دهنده:در گیاه گاوزبان ساپونین ،فلاونوئید ،استرول و ترپنوئیدهای اشباع نشده وجود دارد.
طبیعت:برگ تازه گیاه گاوزبان در درجه اول گرم و تر است .برگ خشک این گیاه مایل به خشکی است .گل گاو زبان طبیعتی گرم و تر و مایل به اعتدال دارد.
نفع خاص:تفریح مغز و قلب ،تقویت اعضای رئیسه.
افعال و خواص:
گل گاوزبان ، مقوی ارواح ، مقوی حرارت غریزی ، مقوی حواس ، ملین ، مفتت سنگ کلیه و مفتت سنگ مثانه است.
برگ گیاه گاوزبان ملین ، منضج بلغم ، منضج سودا ، مسهل صفرای مره ، مسهل سودای ناشی از سودا و مسهل اخلاط سوخته است.
برگ گیاه گاوزبان ، افعال و خواصی شبیه گل آن دارد ؛ ولی ضعیف تر. خوردن دو درهم گل گاوزبان با یک درهم گل ارمنی و دو درهم شکر ، مفتت سنگ است.
همچنین باعث برانگیخته شدن حرارت غریزی و قوا میشود. رنگ صورت را زیبا می کند و به رفع خفقان ، خشونت سینه ، سرفه و یرقان کمک میکند.
دمنوش گل گاوزبان با ادویه مناسب ، باعث تقویت ذهن و حواس می شود ،رنگ صورت را زیبا میکند ،بیماری های سوداوی ، خفقان سوداوی ، توحش ، وسواس ، حدیث نفس ، ترس و وحشت ، غم و اندوه ، سرسام ، برسام ، مالیخولیا ، جنون و یرقان را بهبود می بخشد.
دمنوش گل گاوزبان با نبات یا شکر یا آب عسل ، به رفع خشونت نای و سینه ، درد سینه ، درد ریه ، درد گلو ، سرفه و تنگی نفس کمک می کند. ذرور سوخته گل گاوزبان ، به لثه استحکام می بخشد و برای قلاع اطفال و رفع سوزش دهان مفید است.
عرق گل گاوزبان ، به رفع بیماری های سوداوی ، خفقان سوداوی و وسواس بسیار کمک می کند.
مضرات:طحال و معده
مصلحات و تدابیر:صندل سفید و مربای هلیله برای طحال
منبع:علم الادویه – سیدنظری