نفع خاص موم زنبور عسل :

ملین اعصاب ، محلل و منضج می باشد.

افعال و خواص :

موم ، مصلح وضعیت مرهم هاست و باعث التیام زخم می شود.

اگر ده توله موم را در روغن کنجد حل کنید ، نوشیدن آن جاذب سموم است ،

و باعث تصفیه صدا می شود ، شیر منجمد را تحلیل می برد

و به رفع زخم های داخلی ، سحج ، اسهال مزمن ، درد سینه ، سرفه ، سل ، درد گلو و درد لوزه کمک می کند.

بخور موم ، باعث رفع مضرات هوای عفونی می شود و برای مبتلایان به تب ، معرق است.

اگر مقداری موم را در محلول یک حصه روغن گل محمدی و یک حصه روغن زیتون ، ذوب کنید ، حقنه آن برای رفع سحج امعاء ، بسیار مفید است.

طلای موم با روغن بنفشه ، منضج اورام است ، عفونت زخم ها را تنقیه می کند و زخم ناشی از اشیای سمی ، خشونت سینه ، خشکی پوست ، حکه و جرب را التیام می بخشد.

اگر موم را در روغن حیوانی حل کنید ، طلای آن با روغن سوسن یا روغن زنبق یا روغن یاسمن ، باعث زیبایی پوست صورت می شود ، و ملین اعصاب است و کلف را بهبود می بخشد.

اگر موم رنده شده را با پودر زردچوبه بکوبید و پس از ریختن در کیسه ای کوچک با روغن کنجد گرم کنید ، تکمید آن محلل اورام ، محلل ریاح و مسکن درد است.

اگر موم را به صورت ورقه هایی نسبتا نازک درآورید ، گذاشتن آن روی پستان از انجماد شیر جلوگیری می کند.

مضرات:

خوردن موم ، سده ایجاد می کند و اشتها را از بین می برد.

تدابیر و مصلحات :خوردن موم با نان