پودر نارگیل

نام عربی: جوزالهند

نام اردو: ناریل

نام انگلیسی: Coconut Tree

نام علمی: Cocos Nucifera   از خانواده:  Arecaceae

نام های دیگر: جوز هندی، نارجیل

نارگیل، درختی است که ارتفاع آن به سی متر می رسد.

این درخت از انواع نخل به شمار می آید.

مغز ساقه های جوان نارگیل، سفید مایل به شیری است.

وقتی شاخه های برگ های قدیمی را قطع می کنند، آثاری از انتهای این شاخه ها روی تنه باقی می ماند؛ به این ترتیب روی سطح تنه درخت، ناهمواری های فراوانی دیده می شود.

تنه درخت نارگیل، معمولا کج یا کمی منحنی است و نسبت به ارتفاعی که دارد، نازک است.

برگ های درخت نارگیل، مجموعه ای از برگچه های کشیده، سفت، نوک تیز و سبز رنگ هستند که اغلب به صورت متقابل و گاه متناوب رشد می کنند.

هر برگچه، به صورت طولی از وسط تا شده است.

برگ های درخت نارگیل، بسیار بزرگ هستند و در بالاترین قسمت درخت می رویند.

شکوفه های درخت نارگیل، دو نوع است:

شکوفه های نر و شکوفه های ماده.

مجموع شکوفه های نر و ماده، به صورت خوشه ای بزرگ، کشیده و متراکم، درون غلافی بلند و عریض رشد می کنند.

پس از رشد شکوفه ها، غلاف آن می شکافد و شکوفه ها بیرون می آیند.

این غلاف ها ابتدا تقریبا سبز رنگ هستند و به مرور زمان زرد می شوند؛ ولی پس از شکافتن و خروج شکوفه ها، کم کم خشک شده و قهوه ای تیره می شوند.

شکوفه های نر، همیشه بالای خوشه، و شکوفه های ماده، همواره پایین خوشه می رویند.

شکوفه های نر، کوچک، زردرنگ و تقریبا بادامی شکل هستند و شکوفه های ماده، تقریبا کروی شکل، درشت، زرد رنگ با سطح خارجی ناصاف اند.

میوه های درخت نارگیل، بزرگ، گاهی بیضی گون و گاه مایل به گلابی شکل هستند .

به صورت خوشه ای رشد می کنند.

هر میوه، از چهار پوسته تشکیل شده است.

پوسته خارجی نارگیل، چرمی شکل و نسبتا نازک است.

رنگ آن ابتدا سبز می باشد، کم کم زرد و پس از رسیدن کامل، قهوه ای تیره می شوند.

زیر پوسته خارجی، لایه ای ضخیم وجود دارد که از مقدار زیادی الیاف و رشته های نازک، چوبی شکل، قهوه ای پررنگ و متراکم تشکیل شده است.

داخل این رشته ها، پوسته ای چوبی، محکم، نسبتا ضخیم، بزرگ، بیضی گون و قهوه ای بسیار پررنگ وجود دارد.

روی این پوسته چوبی، سه خط برجسته و طولی دیده می شود؛ همچنین روی سطح قائده آن، سه قسمت تقریبا دایره ای شکل، نسبتا کوچک با ضخامت بسیار نازک وجود دارد.

درون این پوسته چوبی، گوشت میوه نارگیل قرار گرفته است که به وسیله لایه ای بسیار نازک و قهوه ای رنگ پوشیده شده است.

گوشت میوه نارگیل، سفید سفت، روغنی و نسبتا ضخیم است و درون آن، حفره ای بسیار بزرگ وجود دارد.

شکل کلی گوشت نارگیل، بیضی گون، بزرگ و تو خالی است.

درون این حفره، مایعی تقریبا شفاف مایل به سفید وجود دارد که به آب نارگیل مشهور است.

آب نارگیلی که هنوز نرسیده، بسیار زیاد است؛ ولی طی رسیدن میوه، کمتر می شود. گوشت میوه نارگیل، شیرین، لذیذ و خوش رایحه است.

طعم و رایحه آب نارگیل، کمی از گوشت آن کمتر است.

هر چه درخت نارگیل به آب شور دریا نزدیکتر باشد، میوه آن شیرین تر می شود.

بهترین نارگیل، تازه، سفید رنگ، شیرین، چرب و کم ریشه است.

بهترین آب نارگیل، آن است که در طعم آن شوری احساس نشود.

محل رویش:

اندونزی، فیلیپین، هند و بنگلادش

کاشت، داشت و برداشت:

تکثیر درخت نارگیل از طریق کاشت میوه آن در خزانه انجام می شود.

چهار تا پنج ماه پس از کاشت نارگیل، گیاه های جوان آن ظاهر می شوند و پس از یک سال باید به محل اصلی منتقل و با ده متر فاصله کاشته شوند.

درخت نارگیل به خاک غنی و آماده نیاز دارد.

معمولا این درخت از سال پنجم شروع به گل دهی کرده و از سال ششم میوه میدهد.

یک درخت نارگیل در سال، حدود پنجاه تا شصت عدد نارگیل تولید می کند.

اجزای مورد استفاده و مشتقات:

پوست درخت، میوه و روغن میوه

مواد تشکیل دهنده:

در هر صد گرم گوشت تازه نارگیل، 50/9 گرم آب، 3/5 گرم پروتئین، 35 گرم مواد چرب، 9 گرم کربوهیدرات، 13 میلی گرم کلسیم، 95 میلی گرم فسفر، 1/7 میلی گرم آهن، 23 میلی گرم سدیم، 256 میلی گرم پتاسیم،0/05 میلی گرم ویتامینB1، 0/02 میلی گرم ویتامین B2 و  3 میلی گرم ویتامین c وجود دارد.

هر صد گرم گوشت خشک شده نارگیل، دارای3/5 گرم آب، 7/2 گرم پروتئین، 65 گرم مواد چرب، 23 گرم کربوهیدرات، 26 میلی گرم کلسیم، 187 میلی گرم فسفر، 3/3 میلی گرم آهن، 588 میلی گرم پتاسیم، 0/06 میلی گرم ویتامینB1 0/04 ،  B1میلی گرم ویتامین B2، میلی گرم ویتامین B3 است.

در گوشت نارگیل؛ حدود 57 تا 75 درصد روغن، مقداری اسانس روغنی فرار، آنزیم، انورتین، اکسیداز، کاتالاز، مانان، گالاکتومانان، گالاکتو آربان، نونیل الکل، متیل هپتیل کتون، متیل اندسیل کتون، اسید کاپرونیک، اسیددسیلیک، اسید کاپریلیک، اسید لوریک، اسید میریستیک، لتیسین، استیگماسترین، فیتوسترین، کولین و گلوبلین وجود دارد.

روغن نارگیل، حاوی اسید لوریک، اسید میریستیک، فیتوسترول و اسکوالن است.

در هر صد گرم آب نارگیل، 65 گرم آب، 3/2 گرم پروتئین، 25 گرم مواد چرب، 5 گرم کربوهیدرات، 16 میلی گرم کلسیم،  100 میلی گرم فسفر،  1/6 میلی گرم آهن،  0/03 میلی گرم ویتامین B2و  0/8 میلی گرم ویتامین B3 و  2 میلی گرم ویتامین C وجود دارد.

آب نارگیل، حاوی اکسیداز، کاتالاز، دیاستاز و اسید آمینه هیستیدین، آرژینین، لیزین، تایروزین، تریپتوفان، پرولین، لوسین و آلانین است.

طبیعت:

مغز تازه در وسط درجه دوم گرم و در درجه اول خشک است، با رطوبت فضیله.

مغز خشک شده نارگیل، در آخر درجه دوم گرم و در اول درجه دوم خشک می باشد، با رطوبت فضیله.

آب نارگیل در درجه اول گرم و تر است.

سرکه تهیه شده از آب نارگیل، در درجه اول گرم و درجه سوم خشک می باشد.

نفع خاص:

نارگیل برای تسمین، تولید خون صالح، تقویت باه و تولید منی.

روغن نارگیل برای تقویت باه

افعال و خواص:

نارگیل، مقوی حرارت غریزی، مقوی کبد، مسخن کلیه سرد مزاجان، مسخن کمر سردمزاجان، مسخن مثانه و مدر بول است.

روغن نارگیل، مقوی مغز، مسخن مثانه و مدر بول است.

روغن نارگیل، مقوی مغز، مقوی حافظه، مولد پیه کلیه، محلل ریاح مثانه، مخرج دیدان و مخرج کرم کدو می باشد.

سرکه تهیه شده از آب نارگیل، مسهل، مخرج انواع کرم شکم و مقوی نیروی هاضمه است.

نارگیل، اخلاط بلغمی و سوداوی را دفع کرده، دهان را خوش بو می کند و استرخاء، فلج، جنون، مالیخولیا، زخم های داخلی، بواسیر، تقطیر البول و درد مثانه را بهبود می بخشد.

خوردن نارگیل با شکر، مولد خون صالح و مقوی حرارت غریزی است.

سنون خاکستر پوست درخت نارگیل، جالی دندان است.

طلای خاکستر پوست درخت نارگیل، باعث زیبایی رنگ رخسار می شود و به درمان کلف، نمش، جرب و حکه کمک می کند.

طلای خاکستر پوست درخت نارگیل با حناء مقوی مو است.

روغن نارگیل، درد مثانه، درد کمر، درد زانو و بواسیر را بهبود می بخشد.

طلای روغن نارگیل و روغن هسته زردآلو برای رفع بواسیر مجرب است.

مقدار مصرف:

گوشت نارگیل، سه مثقال، آب نارگیل دو اوقیه

مضرات:

گوشت نارگیل، دیر هضم و مولد خلط غلیظ است، برای صدا ضرر دارد، سده ایجاد می کند و باعث خشونت سینه می شود.

مصلحات و تدابیر:

شکر، نبات

میوه های ترش، لیمو و هندوانه برای گرم مزاجان.

در سرد مزاجان و افراد کهنسال، به اصلاح نیاز ندارد.

خوردن سه مثقال برنج خام شسته شده بعد از خوردن نارگیل، باعث تسریع در هضم آن می شود.

روغن تازه نارگیل برای نوشیدن، و روغن کهنه آن برای تدهین مناسب تر است.

بدل:مغز گردو، پسته و چلغوزه.

منبع :کتاب علم الادویه – سیدنظری