انیسون

نام فارسی: بادیان رومی

نام عربی: الیانسون

نام اردو: انیسون

نام انگلیسی: Anise

نام علمی: Pimpinella Anisum از خانواده Apiaceae

نام های دیگر:  زیره رومی

ماهیت:

انیسون بزر گیاهی علفی، معطر و یک ساله است که ارتفاع آن به یک متر می رسد.

تشابه و تقلب:

بزر انیسون به بزر زنیان، بسیار شبیه است.

محل رویش:

هند، پاکستان، مصر، یونان و ایران در استان های آذربایجان شرقی و کردستان.

اجزای مورد استفاده و مشتقات:

بزر.

طبیعت:

درجه دوم گرم و درجه سوم خشک.

نفع خاص:

تقویت معده و تحلیل ریاح.

افعال و خواص:

انیسون، ملطف، جالی، مسکن درد، مدر بول و حیض و شیر، مفتت سنگ کلیه و مثانه، معرق، مقوی کلیه، مقوی فم معده، دافع سموم، مفتح سدد کبد، مفتح سدد طحال، کلیه و مثانه، مفتح سدد رحم، منفث بلغم، مبهی، مسهل ملایم، هاضم، قاتل دیدان و قابض خفیف است.

انیسون، فضولات بدن را دفع و رنگ صورت را زیبا می کند، رطوبت طحال را برطرف می سازد و بوی بد دهان را رفع می کند.

جویدن و خوردن انیسون، یا نوشیدن جوشانده آن به همراه شیرین بیان، بیماری های سینه، گرفتگی مجاری تنفسی، درد سینه، سرفه، تنگی نفس، خفقان سرد، سرماخوردگی، سردرد سرد، شقیقه، فلج لقوه، استرخاء، صرع، خستگی، نفخ، اختلالات معده، رطوبت معده ، قراقر شکم، اسهال رطوبی، استسقاء، تب بلغمی کهنه، سیلان رحم و تورم صورت را بهبود می بخشد.

مقدار مصرف:

دو تا پنج درهم.

مضرات:

امعاء.

زنان باردار.

انیسون در گرم مزاجان ایجاد سردرد می کند.

مصلحات و تدابیر:

رازیانه برای امعاء، سکنجبین برای سردرد گرم مزاجان.

منبع:

علم الادویه – سیدنظری